در قرنطینه چند روز مانده به تولد ۳۸ سالگی

سپتامبر ۲۰۲۰

امدوم یه نوشته رو مثه همیشه اینجا پست کنم

چشم افتاد به اخرین نوشته فکر کنم مال دو سال پیش بود

چقدر امید و انرژی داشتم به اینده

بیشتر از هر چیزی که بخواد حالمو بد کنه این حالمو بد کرد که هنوز هم محسوس میتونم رد پای خواهش های وحیدو تو تمام این مدت تا اواسط سال ۲۰۱۸ ببینم و بعد از اخرین دعوامون توی مال کم رنگ شدنش محصوص بود ؛ زیبای خفته اما.. ۴ سال داره میگذره و تو شرایط یا هر چی پیش رفتیم و قابل مقایسه با وحید نیست در واقع میشه گفت باد از جریانات ایران زیبای خفته اوض شد و شد انگاری خود واقعیش یا من خواستم به شکر دوست پسر ببینمش و تازه ماهیتش رو شد که نه ایشون اون مردی که من خیال میکردم تو تمام این سالها نیست

درست همین دیشب داشتم فکر میکردم چرا قبولش نداشته باشم خوب هر چی که هست حداقل میدونم ادمه و رسیدم خونه و از دیروز تا الان همچنان قهره که من یه شب با راحیل اینا رفتم بیرون … رفتاراش و قهراش منو یاد بابام میندازه و کلی بد بختی و بوی پاییز و میوه های قایم شده و روزای سخت واسه همین نمیخوام واقعا و نمیتونم ادامه بدم

نمیدونم بعد از این چطور پیش میره که داره هر روز زندگی برام سخت تر میشه اما دقیقا همون حسی رو دارم که ماه های اخر زندگی با وحید داشتم

واقعا توان حرف زدن رو هم حتی باهاش ندارم

تازه اون وحید بد بخت که هر روز زنگ میزد و معذرت میخواست و سلول سلول بدن من شاهد بوسهاش بودن شاید من هنوز تقاص اون روزا رو دارم میدم اما خوب اونم نامزد کرد و رفت سراغ زندگیش

نوشته هامو که میخونم نمیدونم کس خل خودمو خطاب کنم یا مثبت اندیش ولی بیشتر حس میکنم کس خل بودم که اینجوری با هیچی نداشتنم این همه جفتک انداختم اما خوب در این لحظه میدونم که باید دوباره شرایطمو عوض کنم‌ دارم به به رشته درسی فکر میکنم که از اخر این ماه شروع میشه

باید زندگیمو بسازم چاره ای نیست

تنهای تنها

صبح به خیر ۹:۳۲ صبحه دیشب با نارنجی رفتیم دانتون همه چی همونجوری بود که خودم فکر میکردم زیبای خفته حالش خوب نیست

دوباره سر کارم ساعت ۳:۴۲ به وقت انتهای دنیا درگیرم که پولامو از نازک نارنجی مامان برادر عزیزم بگیرم که خونه بخرم  که خوب ظاهرا نشدنی هنوز جای قبلی مشغول کارم داشتم دنبال یکی از اهنگای مورد علاقم میگشتم یادم افتاد اینجا ثبت کرده بودمش اومدم ببینم چی بود که ختم به نوشتن شد دیروز جواب ازمایشامو گرفتم کم خونی شدید روی ۱۰ و فرسایش مهرهای کمرم کمبود شدید ویتامین دی

توی این مدت اتفاق خاصی که بخوام بگم بیوفتادخ همون روز مرگیهای همیشگی

بچه ها ببرام  فال گرفتن که یه جا به جایی دارم و کلی اتفاقای خوب و اشنایی با یه نفرو و از این چیزا میتونم فقط بگم امیدوارم

هنوزم مامان نگرانمه دو ماه دیگه کانادایی میشم باورت میشه ؟!

۱۰ یه شنبه تعطیل از ماه مارچ سال ۲۰۱۸

ساعت حدود ۱۲ ظهر و من تو محل کارم بیکار نشستم ، دیشب دهمین سالگرد اقا جان بود و من داشتم گذشتمو تو وبلاگ زیرو و رو میکردم و برای زیبای خفته میخوندم ، یه هفته بود با وحید حرف نزده بودم بعد از دعوای تو مال دیگه واقعا حوصله نداشتم که بخوام دست و پا بزنم واسه بودنم و بودنش کنارم زنگ زد گفت دلم تنگ شده ! حال روحی و جسمیش جفتش داغونه و من مستعصل تر از قبلم  توی دو ساعت حرفمون بارها تلفونو قطع کردم و بارها گریه کردم به بختم ..

حدود یه سال از جدایمون داره میگذره و فکرم اروم تر از قبل شده طوری که میتونم الان فکر کنم و واسه ایندم تصمیم بگیرم . اینکه شهرمو عوض کنم از کارم استعفا بدم یا …، تصمیمام الان دیگه مثل سلسله رویاهای درهم و برهم و مبهم نیست روشن و مستقیم و معلومه ، کم کم دارم حس میکنم که واقعا بزرگ شدم توی اسن یک سال خیلی چیزا یاد گرفتم شاید بهتر باشه بگم خام بودم پخته شدم سوختم ….، مامان هنوز نگرانمه و دلش شور میزنه !

 

 

خوب امروز اوایل 6 مارچه اواحر اسفند 96

کم کم داریم به انتهای زندگی 16-17 سالمون میرسیم با کوچکترین موضوعی از هم دلگیر میشیم  دیگه زیاد جال و حوصله کل کردن و دعوا رو هم نداریم چون بلاخره بعد سالهای سال فهمیدیم فایده نداره نه تنها حرف همو  گوش نمیکنیم  بلکه کلا متوجه هم نمیشیم چی بهم میگیم 11 روزه کلا 11 کلمه هم حرف نزدیم ترسم از جدایی نسبت به قبل خیلی کم تره حتی راحت تر واسه خودم دنبال جا میگردم و حتی خودمو توی اتاق کوچیکی که قرار اجارش کنم تجسم میکنم دیروز اولین تجربه کار کتنتدتییمو داشتم به عنوان مراقب امتحان ایلتس پر از حس شوقم بابت این اتفاق اما اتفاقای زندگیم نمیزارم این احساس شوقم پایدار بمونه .سخت بودنش خدایی سخته بعضی روزا به خودم و زندگی فکر میکنم که هر چی دست و پا زدم این زندگی دوباره درست نشد مثل ابی که زمین میریزه چایی که سرد میشه و ادمی که میمیره و دوباره زنده نمیشه زندگی منم از دست رفت رسیدم به جایی که حتی  گاهی به زن و شوهرای عاشق توی تلوزیون هم حسادت میکنم  تو سرم یه چرای بزگ میچرخه اما هنوزم ناشکر نیستم و میگم بابت همه چی ممنونتم خدا . دارم زمین میخورم میدونم اما میتونم دوباره با قدرت رو پای خودم وایستم مطمعنم از پسش بر میام جتی این سر دنیا جتی با یه زبون بیگانه یه روزی میرسه که میخندم به همه این روزا چون اون روز میدونم که این روزا یه شروع برای یه عالمه خوشبختی و موفقیت بوده

تنهاییام

امروز باید وسطای اذر باشه 3 دسامبر هست و همه جا پر از درخت کریسمس و شادی

بعد از کلی زحمت رمز ورود بلاگ یادم اومد حوصله هیچ کاری رو نداشتم اومدم فیس بوک بنویسم یادم از قضاوتای دوستا افتاد اینستا گرامم که فامیل محترم به گه کشیدن کار یه عده کلا شده اکانت بسازن و بیان فضولی حالا جالب اینجاس با اسم و فامیل خود محترمشونم میان و دریغ از یه دونه عکس که از خودشون بزارن از ترس چشم زخم ….اومدم اینجا دخمه تنهاییام بعد از سالهای سال که هنوزم امن مونده تا واسه دل خودم بنویسم دیدم تعداد بازدید کنندهای ماه پیشم 5 تا بوده کلی خوشحال شدم و از خوشحالی خودم خندم گرفت که ادمی زاد چقدر در حال تغیره یادم اومد از روزایی که خودمو جر میدادم که بازدیدم بره بالا با هشتک و مطالبای جدید و چقدر غصه کم شدن فالورها و بازدید کنندهامو میخوردم و حالا…

5  ماه دیگه بلیط گرفتم برای ایران میرم المان و از اونجا تهران و بعدم مشهد دیگه حسی به سفر به ایران ندارم کرخ شدم بی احساس و نمیدونم شاد به قول نسترن سخت… تقریبا از الان سوغاتیامم خریدم

چیزی که یشتر از همه چی این روزها اذیتم میکنه درس لعنتیه ترم 6 ام داره تموم میشه و 4 ماه دیگه دیپلم زبان انگلیسی از یه کالج معتبر تورنتو رو میگیرم با این حال هنوز نمیتونم درست حرف بزنم !حسته کنندس 8 ماه کاری رو انجام بدی که دوست نداری هیچ کابوس همه عمرتم بوده

امسال هنوز اونقدری سرد نشده قراره زمستون دیر بیاد اما بلاخره میاد

کیک بدون نیاز به همزن برقی

از اونجایی که همزن برقی من مثل همه دار و ندارم تو ایران موند الان با مواد اولیه باید کیک درست کنم و البته مهم تر از مواد با وسایل اولیه بخاطر همین دارم میگردم دنبال کیک هایی و شیرنی هایی که همزن و وسایل خاص نخواد اولین تحقیقاتم ختم شد به کیک هویج امریکایی که همزنم نمیخوادبس که این جماعت تنبلن

〈 هر چی میگردم استیکر پیدا نمیکنم که این نوشته رو یکم بهش جون بدم 〉

خلاصه که دونه دونه مزارمشون اینجا اینم اولیش

کیک هویج

---

 

بعد حدود 6 ماه از تورتو اولین پستم رو دارم میزارم

بعد حدودا یک سال  اولین پستمو از تورنتو دارم  میزارم  روزایی که سخت گذشت اتفایی که بدترین های زندگیم بود و خواهد بود از دست دادن جنی 15 روز بعد از لندینگم وای وای چه روزایی گذشت

اما اینجا

اینجا هنوزم همون دفتر خاطرات امن و قشنگ خودمه مثل یه پستوی پنهانی که نه کسی میشناسش و نه من کسی رو میشناسم راحت و امن مخفی بدون قضاوت

این روزا خودمو با زبان سر گرم کردم با اشپزی و کیک درست کردن سعی میکنم مثل سابق از روزمرگیام بنویس فعلا

از مدیکال تا ویزا

خدا رو شکر بعد از حدود 9 ماه مدیکال ما در تاریخ 12/8 ماه اگست به دستمون رسید درست روزی که تور توریکه رو اکی کرده بودیم و شبش راهی تهران بودیم یه هفته رو انتالیا و انالیا بودیم و در نهایت 28/8 مدیکالمون سابمیت شد
این مدت راجبه شهر مجل سکونتمون خیلی فکر کردیم و در نهایت ار ونکور به تورنتو رسیدیم دقیقا وقتی منتظر ویزا بودیم یعنی ماه نوامبر ایمیل اپدیت مجدد بیمه رو ازمون خواستن و الان دقیقا از اون روز یک ماه میگذره و شاید همین تاخیر باعث شد که راجبه مسیرمون و شهرمون بیشتر فکر کنیم و در نهاست به تورنتو رسیدیم
اکثر بچه ها ویزاشونو گرفتن و ما همچنان در خم کوچه ایم و منتظر الان 3 ماه کامله که مدیکالو دادیم و تو ماه 4 رومم بچه های 2014 هم که ترکوندن 7 ماه دارن از ویزا افیس پاریس ویزا میگیرن
چند روزی دیگه یه سال کامل میشه که نامه ویزا افیس ورشو واسمون فرستاده شده و امیدوارم قبل از اون ویزا به دستمون برسه
بین زمین و اسمون زندگی کردن واقعا سخته
اکثر وسایل غیر ضروری خونمو فروختم و حونه کاملا لخت شده
برام عجیبه با اینکه به وسایل خونه علاقه ای ندارم حس خوبی هم موقع فروششون ندارم
حستم از این بلا تکلیفی چند ساله ….

دومين و سومين مديكال

دومين مديكال ٢٤ شغله هاي ورشو با ايدي مهمت امروز اومد و موجي از خوشحالي و ترس رو همراه خودش اورد با اين حساب كمتر از يك سال ديگه اينجا ميمونيم

سومين

امروز سومين مديكال ورشو صادر شد خدايا شكرت متن نوشته ايشون رو تو كانادا ويزا و مشخصاتشو ميزارم
Hi everybody.

I am an applicant, whose file has been in Warsaw. I’ve just got (10 min. ago) the medical request from the Warsaw Visa Office.

Admins… You can update my status on the spreadsheet. Medical request was received on April 16, 2014.

And also CIC’s Client Application Status page has been updated. Now it says «2. We started processing your application on April 11, 2014».

Good luck to all.. Thanks in advance all, who will congratulate and for their good wishes…

درخواست مدیکال: 4/16/2014
انتقال فایل به ویزا آفیس ورشو: 2/10/2013
فایل نامبر:22/8/2013

چهارمين

 

ديشب چهرمين مديكال ورشو از گروه ٢٤ شغله اومد تا برسه به ما راهي نيست به شرطي يه دفعه استاپ نكنه و اين دليلي شده واسه تمام دلهره ها و نگرانيهام هر روز در كمد ها و كابينتارو باز ميكنم و يه تعدادي از وسايلو كم ميكنم و روز بعد تكرار روز قبل احساس ميكنم اينجوري راحتر ميتونم از اين همه وسيله و اسباب بگذرم هنوز هيچي نشده استرس گرفتم